Santiago

Praia, de hoofdstad van het eiland Santiago, maar ook van Kaapverdië, heeft de reputatie onveilig te zijn. Verschillende zeilers vertelden me hun eigen ervaring. De boot De Liefde die ik in Sale (Rabat) in Marokko ben tegengekomen, is er gewelddadig overvallen tijdens een niet geplande medische stop. 

Het eiland overslaan zou echter een nacht doorvaren betekenen. Op zich is nachtvaren wel een leuke ervaring, maar het levert wel een kater van jewelste op in de vorm van een verstoord bioritme. 

Daarom werd er niet geankerd bij Praia, maar bij Tarrafal. Bij aankomst bleek dat er de avond  voordien een solozeiler was overvallen. Omdat bijna niemand nog Praia aandoet maar naar hier zeilt, heeft de sector van de rovers zich aangepast en laten ze zich nu telefonisch verwittigen wanneer er hier een gemakkelijke prooi voor anker ligt.

De Inchallah (zie 2019/Boa Vista) lag er al net als een andere gekende Franse boot met aan boord een Française, die in het dagelijks leven Bretoense crèpes verkoopt in een foodtruck. Zij en haar Australische vriendin waren er op zoek naar een mogelijkheid om hun motor te laten reparen. Op het ogenblik dat ik er vertrok waren ze nog geen centimeter dichter bij een oplossing.

Van links naar rechts: de crèpesboot, Perspectiev en Inchallah.

Op de voorgrond enkele van de grotere visserbootjes, maar de meestal wordt er 

gevist met open sloepen met een buitenboordmotor, al roeiend of zeilend. De vangst wordt aan de wal gebracht en op de kademuur verkocht.

Tarrafal is een rustig stadje indien de omgeving van de overdekte markt wordt vermeden ...

maar wil je nog meer keuze, neem dan een collectieve taxi naar Assomada. Hoewel deze stad groter en belangrijker is, heeft het toch enkel maar een openlucht marktgebouw. Bij nader inzien is dat ook niet nodig omdat het in de bergen een stuk frisser is.